W.H. GISPEN

Ontwerper Willem Hendrik Gispen (1890 – 1981) was zowel een innovatief ontwerper als ondernemer en maakte deel uit van de internationale functionalistische avantgarde. Kenmerkend voor zijn meubelontwerpen is het evenwicht tussen vorm en functionaliteit. Enkele van zijn ontwerpen worden nog steeds beschouwd als hoogtepunten in de geschiedenis van de Nederlandse industriële vormgeving.

Gispen voltooide in 1913 zijn HBS-opleiding waarna hij enkele bezoeken bracht aan Engeland. Hier kwam hij in aanraking met de denkbeelden van de ‘Arts and Crafts’-beweging. Gispen raakte hierdoor zo geïnspireerd dat hij besloot zich in 1913 aan te melden voor een studie Bouwkunst aan de Academie van Beeldende Kunsten en Technische Wetenschappen in Rotterdam.

In 1916 opende Gispen aan de Coolsestraat zijn bedrijf: de Kunstsmederij WH Gispen & Co. Onder de leiding van Gispen ontwikkelde het bedrijf zich in de jaren ’20 uit tot de eerste fabriek in Nederland met seriefabricage van stalen buismeubilair voor woning- en kantoorinrichting. Uit die periode dateren ook de beroemde Giso-lampen.

In de jaren ’30 produceerde Gispen onder meer iconen als de fauteuil 412 met bakelieten armleuningen en Stalachrome: een nieuwe productlijn van plaatstalen kantoormeubilair.

Gispen had nauwe contacten met diverse grote bedrijven in Rotterdam en richtte deze allemaal in. Waaronder het vroegere hoofdkantoor van Unilever, de Van Nelle fabriek, het raadhuis en het Huis Sonneveld, maar ook het interieur van de SS Rotterdam en de bestuurskamer van het Feyenoord stadion.

Na de oorlog, in de ‘Goed Wonen’-periode creëerde Gispen meubelen voor het moderne wooninterieur en voor het kantoor. Gaandeweg ging Gispen zich volledig richten op het ontwikkelen en realiseren van innovatieve kantoorinrichting.

Begin jaren ’70 beëindigde Gispen zijn carrière als Industrieel Ontwerper om op 79-jarige leeftijd nog een studie Grafische Kunst te beginnen.